Interlude #3.

You fit into me
like a hook into an eye

A fish hook
An open eye. 

-Margaret Atwood.

I'm so sorry if I'm alienating some of you/ Your whole fucking culture alienates me.

Τα πάντα είναι σύγκρουση, μ' ακούς; Εμείς που λογομαχούμε για το φεμινισμό, οι νετσαγιεφικοί με τους κοινωνικούς αναρχικούς, οι γάτες στα σκουπίδια, η μολότοφ στην ασπίδα, το μαχαίρι στο κόκκαλο, η γροθιά μου στη φάτσα σου, τα χείλη σου στα δικά μου. 

Domestic #1.

Τις μέρες κάνω κατάληψη στην κουζίνα- τα βράδια υποχωρώ στο υπνοδωμάτιο. Αυτή είναι η φυσική  μου θέση, αυτό μου αρμόζει, άλλωστε, μου το 'χετε εκφράσει με κάθε δυνατό τρόπο, τόσο που η διαδρομή φούρνος-κρεβάτι μου χει γίνει δεύτερη φύση. 

Typical me, typical me, typical me.

I started something and now I'm not too sure. 

Έχουμε φτιαχτεί για να πίνουμε, θαρρώ, δεν ξέρω αν στο 'χω ξαναπεί. 

Και δεν μ'ενδιαφέρει ιδιαίτερα να με παρομοιάσω με νυχτοπεταλούδα και να παρομοιάσω εσένα κάποιον με φλόγα, από εδώ και πέρα θα 'μαι εγώ η φλόγα, το αποφάσισα. 

[Όταν λοιπόν θα σ'έχω ολοκληρωτικά πια στοιχειώσει- όταν ζεις κι αναπνέεις για μένα και η φωτιά κατατρώει τα μέσα σου. 

Κάνε ένα βήμα πίσω. 

Κι εγώ θα γελώ παρακολουθώντας τα πυροτεχνήματα.]