Αλλά έχει προ πολλού ξημερώσει, το κεφάλι μου βαράει εξήντα συν στροφές ανά λεπτό και κάνει κρύο. Πέρα από κοινοτοπίες, η νύχτα είναι μαγική, να το ξέρεις.
Σήμερα πήγα στο Πολυτεχνείο- επετειακά [Βρήκα τις κασέτες των γονιών μου, τραγούδια και βιβλία για την Επανάσταση] Ξαναδιάβασα το χρονικό των τριών ημερών- επετειακά [Γέμισα το σπίτι μου με προκηρύξεις] Ανατριχίλες- επετειακά [Όλα επετειακά.] Μα το σημαντικό νέο της ημέρας, χρυσή μου, είναι ότι βρήκα τρόπο να φεύγει απ'το μαλλί η κάπνα και τα δακρυγόνα.
Συνεχώς αναρωτιόμαστε, Εξετάζουμε, Πόση δημοκρατία μας έχει απομείνει Τη βρίσκουμε λειψή Στενάζουμε Και συνεχίζουμε τις σκυφτές ζωές μας. -Σαν τι θέλατε να κάνουμε, δηλαδή; Για την ανθρωπιά μας δεν αναρωτιόμαστε ποτέ.