Through the looking glass.

 Είμαι ολάκερη μια μάζα από χλωμό δέρμα, λεπτά άκρα και σγουρά μαλλιά. Και σε κύρια ενασχόληση των ημερών έχω αναδείξει τη θέρμη του ήλιου στο σώμα μου. 

Can't sleep.

 Ακόμα να καταφέρω να διώξω αυτό το καταραμένο σύννεφο από πάνω μου. Βρέχει και βρέχει, το κατάπτυστο, έχω νοτίσει ως το κόκκαλο και οι βρισιές εκτοξεύονται απ'τα χείλη μου με πρωτοφανή ταχύτητα. Ήδη αισθάνομαι τις απαρχές της αρρώστιας, σύγκρυο και μια φωτιά στο κεφάλι μου. 

 Θα 'θελα να πω πως δεν πειράζει και πως θα σου κρατήσω το χέρι και θα πάνε όλα καλά- μα θαρρώ ξέρουμε και οι δυο μας πως δεν είναι έτσι.