Ακόμα να καταφέρω να διώξω αυτό το καταραμένο σύννεφο από πάνω μου. Βρέχει και βρέχει, το κατάπτυστο, έχω νοτίσει ως το κόκκαλο και οι βρισιές εκτοξεύονται απ'τα χείλη μου με πρωτοφανή ταχύτητα. Ήδη αισθάνομαι τις απαρχές της αρρώστιας, σύγκρυο και μια φωτιά στο κεφάλι μου.
Θα 'θελα να πω πως δεν πειράζει και πως θα σου κρατήσω το χέρι και θα πάνε όλα καλά- μα θαρρώ ξέρουμε και οι δυο μας πως δεν είναι έτσι.
Γιατί να μην είναι έτσι όμως. (?)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάθεμα κι αν ξέρω.
Διαγραφή(http://bit.ly/14Uq1on)