Στο Κάνσας βασιλεύει ο τυφώνας, άλλωστε. Πορεύσου τώρα στη χώρα του Οζ που ποτέ σου δε λογάριαζες να αντικρύσεις. Αντιμετώπισε τους μάγους και τα τέρατα, πάλεψε με τους ίδιους σου τους φόβους, νίκησε τον ίδιο σου τον εαυτό και αναγεννήσου σοφότερη απ'τις στάχτες σου- την ασφάλεια του Κάνσας να την ξεχάσεις, δεν ήταν παρά ένα απατηλό όνειρο. Αν είσαι αρκετά δυνατή, ίσως νικήσεις τους δαίμονές σου-όντα μιας αρρωστημένης πραγματικότητας ή μιας καλπάζουσας φαντασίας, σημασία ιδιαίτερη δεν έχει. Ίσως τους κατατροπώσεις. Ίσως τους δέσεις με άφθαρτο σκοινί και τους κρεμάσεις στο πρώτο εύρωστο δέντρο που θα βρεθεί στο διάβα σου.
Εμπρός Ντόροθυ.
Να 'ξερες πόσο λαχταρώ να τους δω έτσι, ηττημένους...
Να'σαι πάντα καλά. Όπου κι αν πορευθείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε, αδυνατώ να βρω σύνδεση με το ποστ μου. Οι σχολιάζοντες εκτός θέματος θα πετιούνται ως πρόγευμα στον Κέρβερο. :D
ΑπάντησηΔιαγραφή