Ναι, σε σένα απευθύνομαι. Ή μάλλον θα ήταν ορθότερο να σας προσφωνήσω στον πληθυντικό, είστε πολλοί και ολοένα και πληθαίνετε, άλλωστε. Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε σας είπε ο θεός σας, και σπεύσατε να το τηρήσετε- κάπως έπρεπε κι εσείς να γιγαντώσετε την επίδρασή σας στον πλανήτη, να δώσετε το στίγμα σας.
Απευθύνομαι σε σένα που παίρνεις τηλέφωνο με ένα πατροναριστικό υφάκι ξέρω-ήδη-τι-θα-πεις-πριν-το-πεις και απειλείς με μηνύσεις. Διότι προφανώς έχεις μαντικές ικανότητες- ή έχεις παρακολουθήσει μαθήματα τηλεφωνικής τηλεπάθειας δι'αλληλογραφίας. Σε σένα που θεωρείς ότι κάθομαι τρία τέταρτα και ψάχνω τι στον Άδη έχεις κάνει στον υπολογιστή σου και δε λειτουργεί το ίντερνετ για την πλάκα μου, ενώ θα μπορούσα απλούστατα να κροταλίσω τα δάχτυλά μου και να λυθούν όλα εντός δευτερολέπτων. Ή δεκάτων του δευτερολέπτου, ακόμα καλύτερα. Σε σένα που προτού προλάβω ν'αρθρώσω λέξη αρχινάς να φωνασκείς για τις συμφορές που σε βρήκαν από τότε που αγόρασες αυτό-το-πράγμα-του-διαβόλου λες και στο πούλησα εγώ με το πιστόλι στον κρόταφο, ξέρωγω.
Σε σένα που κρίνεις σκόπιμο να κάνεις όπισθεν (ενώ είσαι-παράνομα μάλιστα-παρκαρισμένος) και να με χτυπάς με το θλιβερό σου αυτοκινητάκι. Σε σένα που όχι μόνο έχεις το θράσος να περνάς με κόκκινο, αλλά κορνάρεις στον πεζό που -τι παράλογο!- θέλει να περάσει κι αυτός απέναντι κάποια στιγμή μέσα στον προσεχή αιώνα- και δεν περιμένει να περάσεις πρώτα παράνομα εσύ.
Σε σένα που οδηγείς το τοπικό τρόλεϊ και-όπως και αρκετοί συνάδελφοί σου- αναχωρείς από την αφετηρία ακολουθώντας την προτροπή του γνωστού άσματος Άμα θες να φύγεις φύγε, άμα θες να κάτσεις κάτσε χωρίς κανένα απολύτως προγραμματισμό. Και τριανταένα είναι το δρομολόγιό σου; Ε, εσύ θα φύγεις και εικοσιεπτά, επειδή μπορείς. Κι ας έρθει ο άλλος στη στάση την ώρα που αναχωρείς επίσημα-ας πρόσεχε.
Αλλά κυρίως σε σένα. Σε σένα που σου αρέσει τόσο πια πολύ να συμπεριφέρεσαι σα θύμα και ριγμένη που το έχεις αναγάγει σε επιστήμη. Που η μόνη σου έννοια είναι να κουραστεί περισσότερο από εσένα αυτή...
...Va voir ailleurs si j'y suis!
:) Συμφωνώ τόσο με αυτά που λές! ΤΌΣΟ ΌΜΩΣ! Αυτοί οι "άνθρωποι" είναι κάτι τύποι παρτάκιδες που μ'αρέσει να τους ετυμολογώ. Άτομα, άτιμα που δεν έχουν τσίπα να σεβαστούν ούτε καν τον εαυτό τους. Πως να σεβαστούν τη δική σου ύπαρξη μετά από αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυφ, πολλά ζητάω, το γνωρίζω. Και η υπέρμετρη ανοχή που δείχνουν στο πρόσωπό μου- και του καθενός- και μας επιτρέπουν να εξακολουθούμε να περιδιαβαίνουμε σε τούτη τη γη αρκετή και απρόσμενη είναι, μα, ναι. :P
ΑπάντησηΔιαγραφή