And wild is the wind.

 Μπορεί η βροχή να μη μπαίνει από παντού στο σπίτι, αλλά ο αέρας είναι άλλο θέμα. Μπλέκεται σε παιχνίδι με τις κουρτίνες, ο άτιμος, δίνει στο σπίτι πνοή και παλμό και με παγιδεύει σε ατέρμονη ενατένιση των κατορθωμάτων του. Λαχταρώ την ασφάλεια του κλειστού παραθύρου, τη θαλπωρή- οι ριπές τ' ανέμου στο δέρμα μου αφήνουν μια αίσθηση καψίματος, πυρετού- μα η μουσική μ' έχει πια ολοκληρωτικά υπνωτίσει, είμαι καθηλωμένη ανεπιστρεπτί. [Will you hold me down, the way you do- I need you.]

-And can you make me lose- lose control?