When the blues comes calling with its calling card.

 Κάθε φορά που βλέπω τις φλέβες στα χέρια σου μαγνητίζομαι- χαοτισμός πλήρης και εθελούσιος. Κι είσαι ψηλός, τόσο ψηλός που το τέντωμα στ' ακροδάχτυλα δεν αρκεί για να σε φτάσω- ούτε κατά διάνοια. Και λεπτός- σχεδόν αποστεωμένος, μετράω τα κόκκαλά σου σε κάθε άγγιγμα. Θέλω να σε χαζεύω με τις ώρες αλλά δεν μπορώ. Μου λείπεις, μπήκε Φλεβάρης και τα January blues δε λένε να περάσουν.